ALAT PENDENGARAN (AP)
1 Jenis-jenis alat pendengaran
i) dipakai pada badan (body worn)
ii) behind-the-ear (BTE) (belakang telinga)
iii) in-the-ear (ITE) (dalam telinga)
iv) in-the-canal (ITC)
- ITE sesuai digunakan untuk mereka yang mempunyai kehilangan pendnegaran sedikit dan sederhana (mild and moderate).
- BTE sesuai untuk semua kategori (mild to profound).
- body worn digunakan oleh mereka yang mempunyai kehilangan pendnegaran yang sangat teruk (profound deaf).
2. Bagaimana AP beroperasi
- alat elektronik yang digunakan untuk membantu pendengaran.
- tidak memulihkan pendnegaran tetapi menguatkan bunyi di persekitaran.
- terdiri daripada tiga bahagian utama = mikrofon, amplifier dan earphone (speaker)
i) mikrofon - menangkap gelombang-gelombang bunyi di persekitaran dan menukarkannya menjadi gelombang elektrik.
ii) amplifier - menguatkan gelombang elektrik yang diterima.
iii) earphone/speaker - menukar semula gelombang elektrik ke gelombang bunyi.
3 Gandaan bunyi AP (hearing aid amplification)
i) gandaan (gain)
- jika mikrofon AP menerima 60 dB kekuatan bunyi, earphone/speaker akan mengeluarkan 90 dB kekuatan bunyi, maka perbezaan input (masuk) dan output (keluar) kekuatan bunyi ialah 30 dB.
- perbezaan 30 dB ini dinamakan gandaan (gain).
ii) tahap gandaan
- 60 dB gandaan diguna (user gain)
- 60 dB gandaan penuh (full-on-gain)
- 90 dB gandaan maksima (M.P.O)
- setiap AP yang diguna akan diberikan tiga tahap gandaan
- gandaan diguna (user gain) diberikan berdasarkan kepada setiap frekuensi kehilangan pendengaran.
- gandaan penuh (full-on-gain) ialah kekuatan bunyi yang diberikan pada alat pendengaran apabila AP diputar pada volume penuh.
- 90 dB gandaan maksima (M.P.O) ialah setiap alat akan dihadkan untuk mengeluarkan bunyi pada tahap yang paling kuat.
- tahap paling tinggi sesuatu alat bantuan pendengaran boleh mengeluarkan bunyi dinamakan M.P.O.
- setiap alat bantuan pendnegaran perlu disesuaikan/disetkan kekuatan bunyi yang boleh dihasilkan mengikut kehilangan pendengaran pemakainya.
